Postępy
nasze czasopisma medyczne
New Medicine
Postępy Nauk Medycznych
Medycyna Rodzinna
Nowa Medycyna
Nowa Pediatria
Nowa Stomatologia
oferta Wydawnictwa Borgis
CzytelniaMedyczna.pl
Księgarnia Medyczna Borgis.pl
Księgarnia ogólna DoPoduszki.pl
Newsletter Biuletyn Telegram
Kosmetyki ziołowe
Postępy
Wydawca:
Wydawnictwo Medyczne Borgis

Organ
Sekcji Fitoterapii PTL
Sekcja Fitoterapii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego

Nowości bibliograficzne

© Borgis - Postepy Fitoterapii 1, s. 72-73
Prof. dr hab. Bogdan Kędzia
Nowości bibliograficzne
Summary
Key words:
Herbata Ayurveda wzmaga odporność przeciwzakaźną
Bhat J., Damle A., Vaishnav P.P. i wsp.: In vivo enhancement of natural killer activity through tea fortified with Ayurvedic herbs. Phytother. Res. 2010, 24, 129-135.
W tradycyjnej medycynie indyjskiej zwanej Ayurveda do podwyższania odporności na zakażenia stosuje się m.in. mieszankę złożoną z 5 roślin: Withania somnifera, Glycyrrhiza glabra, Zingiber officinale, Ocimum sanctum i Elettaria cardamomum. Postanowiono sprawdzić, czy zioła te, dodane do czarnej herbaty, są w stanie wzmagać odporność przeciwzakaźną osób z nawracającymi przeziębieniami i kaszlem. Stwierdzono, że osoby te odznaczały się niską aktywnością komórek NK (natural killer). Komórki NK są limfocytami, które mają właściwości spontanicznego zabijania komórek nowotworowych i zakażonych wirusami, bez uprzedniej ich immunizacji. Stąd niski poziom aktywności komórek NK wiąże się z osobniczymi nieprawidłowościami w układzie odpornościowym, co prowadzi do nawracających zakażeń wirusowych i bakteryjnych, które u osób starszych mogą powodować nawet zejścia śmiertelne.
Herbata Ayurveda (nazwana natural care tea, NCT), w odróżnieniu od czarnej herbaty (nazwanej regular tea, RT), zawierała wyciągi z wymienionych wyżej roślin, w następujących ilościach: Withania somnifera – 0,5%, Glycyrrhiza glabra – 0,5%, Zingiber officinale – 1,5%, Ocimum sanctum – 0,5% i Elettaria cardamomum – 1,5%. Łączna ilość wyciągów z tych roślin dodana do czarnej herbaty wynosiła 4,5%.
Herbatę Ayurveda (NCT) i czarną herbatę (RT) podawano 110 odpowiednio dobranym pacjentom (podzielonym na dwie grupy liczące po 55 osób) w liczbie 3 filiżanek naparu dziennie. Pacjenci charakteryzowali się niskim mianem komórek NK (poniżej 1:50), ich wiek mieścił się w granicach 55-65 lat, nie mieli przewlekłych chorób zakaźnych, ale byli wrażliwi na przeziębienia i nieżyty górnych dróg oddechowych (kaszel) i przynajmniej w ciągu 6-8 miesięcy w roku cierpieli z powodu tych dolegliwości.
Przeprowadzone badania wykazały, że w chwili rozpoczęcia eksperymentu miano komórek NK w surowicy krwi pacjentów wynosiło średnio 1:6,8. Po 2 miesiącach regularnego picia herbaty Ayurveda miano komórek NK u pacjentów grupy NCT wzrosło do wartości średniej 1:19,3. A zatem u pacjentów NCT było ono o 4,7% wyższe w porównaniu do pacjentów RT.
Na podstawie przeprowadzonych badań można sformułować następujące wnioski. Regularne picie zarówno czarnej herbaty, jak i herbaty Ayurveda w liczbie 3 filiżanek dziennie wyraźnie wzmaga odporność przeciwzakaźną osób narażonych na ciągłe przeziębienia i nieżyty górnych dróg oddechowych. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że herbata Ayurveda powoduje wzrost miana komórek NK, w dużej mierze odpowiedzialnych za odporność przeciwzakaźną, prawie o 50% większy niż czarna herbata. Dlatego picie herbaty Ayurveda może znacznie przyczynić się do podwyższenia odporności na zakażenia i zmniejszyć zapadalność osób o niskim mianie komórek NK na przeziębienia i grypę.
Propolis w ostrym doświadczalnym zapaleniu trzustki
Büyükberber M., Savaş C., Ba?ci C. i wsp.: The beneficial effect of propolis on cerulein-induced experimental acute pancreatitis in rats. Turk. J. Gastroenterol. 2009, 20, 122-128.
Ostre zapalenie trzustki charakteryzuje się zmianami krwotocznymi i ogniskami martwiczymi w miąższu tego narządu. Spośród czynników etiologicznych najczęściej wyróżnia się: alkoholizm, kamicę żółciową, chorobę wrzodową oraz zmiany miażdżycowe w obrębie tętnic trzustki. Z patofizjologicznego punktu widzenia dużą rolę w powstaniu ostrego zapalenia trzustki odgrywają interleukiny IL-1 i IL-6 i czynnik martwicy nowotworu TNF-α jako cytokiny prozapalne, a także stres tlenowy i niedotlenienie mikronaczyniowe. U większości chorych ostre zapalenie trzustki powoduje odległe uszkodzenie narządów, zakażenie ogólnoustrojowe i martwicę trzustki, co obarczone jest wysoką śmiertelnością.
Ostre zapalenie trzustki u szczurów wywoływano za pomocą 4-krotnego podskórnego podania ceruleiny w odstępach godzinnych w ilości 20 μg/kg m.c. Eksperyment kończono po 12 godz. od ostatniego podania ceruleiny. Grupa badana zwierząt otrzymywała na początku eksperymentu ekstrakt etanolowy z propolisu (EEP) w postaci iniekcji podskórnej w dawce 300 mg/kg m.c.
Badania wykazały, że podanie EEP zwierzętom znacznie łagodziło objawy ostrego zapalenia trzustki. W grupie badanej obserwowano obniżenie aktywności amylazy o 77,6%, lipazy o 79,3%, obrzęku trzustki o 80%, gromadzenia się leukocytów w ogniskach zapalnych o 13,8%, nekrozy tkanki o 100% oraz ogólnego stanu patologicznego narządu o 62,5% w porównaniu do kontroli. Równocześnie liczba białych krwinek wzrosła u zwierząt, które otrzymywały EEP, o 8,7% w porównaniu do kontroli.
Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że etanolowy ekstrakt z propolisu podawany profilaktycznie w znacznym stopniu zapobiegł rozwojowi ostrego zapalenia trzustki u szczurów. Stwarza to duże możliwości wykorzystania go w zapobieganiu i leczeniu tej choroby u ludzi. Wymaga to jednak dalszych badań doświadczalnych na zwierzętach i klinicznych z udziałem chorych na ostre zapalenie trzustki.
Przeciwbólowe właściwości rzepienia pospolitego
Akarte A.S., Bhagat V.C., Deskmukh P.T. i wsp.: Evaluation of antinociceptive effect of Xanthium strumarium Linn. leaves extract in Swiss albino mice. Int. J. Green Pharm. 2009, 3, 151-154.
Liście rzepienia pospolitego (Xanthium strumarium L.) w chińskiej medycynie stosowane były do leczenia zapalenia zatok, bólów głowy, pokrzywki i zapalenia stawów. Poza tym używano ich w przewlekłym zapaleniu oskrzeli, alergicznym zapaleniu stawów, lumbago. Całą roślinę wykorzystywano jako środek napotny, uspokajający, moczopędny i ślinopędny. Autorzy niniejszej pracy postanowili przebadać ekstrakt etanolowy z liści tej rośliny (XSE) na działanie przeciwbólowe.
W badaniach użyto myszy, którym XSE podawano drogą pokarmową w dawce 400 mg/kg m.c. Oznaczanie toksyczności ostrej XSE wykazało, że LD50 tego ekstraktu wynosi powyżej 2000 mg/kg m.c. W testach z gorącą płytką (temp. 55°C) stwierdzono, że XSE po 2 godz. od podania wykazywał działanie ochronne o 35,1% wyższe w porównaniu do kontroli. Jego działanie przeciwbólowe w teście z dootrzewnowym podaniem myszom kwasu octowego było jeszcze silniejsze. Po 60 min od podania XSE w dawce 400 mg/kg m.c. odczuwanie bólu przez myszy zmniejszyło się o 81,2% w porównaniu do zwierząt kontrolnych. Świadczy to o wyraźnym działaniu przeciwbólowym ekstraktu etanolowego z Xanthium strumarium po podaniu drogą pokarmową. Autorzy sądzą, że za działanie to odpowiedzialne są kwasy 3,5- oraz 4,5-O-dikawoilochinowe.
Otrzymane wyniki stwarzają nadzieję na możliwość wykorzystania omawianego ekstraktu w praktyce medycznej.
Piśmiennictwo

otrzymano/received: 0000-00-00
zaakceptowano/accepted: 0000-00-00

Adres/address:

Artykułu Nowości bibliograficzne w Czytelni Medycznej Borgis.
Copyright © Wydawnictwo Medyczne Borgis 2006-2013
Chcesz być na bieżąco? Polub nas na Facebooku: strona Wydawnictwa na Facebooku
do góry strony