© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 3, s. 241-247
*Karolina Matiakowska1, Małgorzata Morgut-Klimkowska1, Alicja Bartoszewska-Kubiak1, Krystyna Soszyńska1, Barbara Mucha1, Katarzyna Skonieczka1, Patryk Różycki1, Małgorzata Całbecka2, Maria Czyżewska2, Grażyna Gadomska3, Olga Haus1, 4
Mutacja FLT3-ITD i jej związek z parametrami klinicznymi i hematologicznymi u dorosłych chorych z ostrą białaczką szpikową – doniesienie wstępne
FLT3-ITD mutation and its correlations with clinical and hematological features in adult patients with acute myeloid leukemia – preliminary report
1Katedra i Zakład Genetyki Klinicznej, Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Kierownik Katedry: prof. dr hab. Olga Haus
2Oddział Hematologii, Specjalistyczny Szpital Miejski im. M. Kopernika w Toruniu
p.o. Ordynatora Oddziału: dr Małgorzata Całbecka
3Oddział Hematologii, Szpital Uniwersytecki nr 2 im. dra Jana Biziela w Bydgoszczy
Ordynator Oddziału: dr med. Grażyna Gadomska
4Katedra i Klinika Hematologii, Nowotworów Krwi i Transplantacji Szpiku, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Kierownik Katedry i Kliniki: prof. dr hab. med. Kazimierz Kuliczkowski
Streszczenie
Wstęp. Gen FLT3 koduje w komórkach progenitorowych układu krwiotwórczego receptorową kinazę tyrozynową FLT3, która po połączeniu z ligandem reguluje procesy proliferacji i różnicowania. W komórkach białaczkowych często obserwuje się stałą, niezależną od liganda aktywację receptora FLT3. Najczęściej powoduje ją wewnątrztandemowa duplikacja (internal tandem duplication, ITD). Mutację FLT3-ITD stwierdza się u ok. 20-30% chorych na ostrą białaczkę szpikową (AML). Obecność FLT3-ITD stanowi niezależny, niekorzystnie rokujący czynnik, pomocny w stratyfikacji chorych.
Materiał i metody. Materiał do badań stanowił szpik kostny, pobrany od 73 pacjentów (32 kobiet i 41 mężczyzn), hospitalizowanych z rozpoznaniem ostrej białaczki szpikowej. Równocześnie przeprowadzono analizę molekularną i cytogenetyczną, w celu określenia obecności badanej mutacji oraz identyfikacji aberracji chromosomowych. Na podstawie kariotypu komórek pacjentów wyodrębniono trzy grupy cytogenetyczne o znaczeniu rokowniczym: dobrze, pośrednio i źle rokująca.
Wyniki. FLT3-ITD znaleziono u 7 chorych z pośrednim rokowaniem cytogenetycznym i u 4 z niekorzystnym. Nie stwierdzono jej obecności u chorych z dobrym rokowaniem cytogenetycznym. Analizy Kaplana-Meiera wykazały, iż znamiennie większe prawdopodobieństwo przeżycia miały osoby bez FLT3-ITD, niezależnie od kariotypu.
Wnioski. Obecność mutacji FLT3-ITD kwalifikuje chorych do grupy wysokiego ryzyka, niezależnie od grupy rokowniczej, określonej na podstawie kariotypu komórek szpiku. Wpływa również negatywnie na powodzenie leczenia chorych.
Słowa kluczowe: ostra białaczka szpikowa, mutacja FLT3-ITD, PCR, krzywe Kaplana-Meiera
Summary
Introduction. FLT3 gene, encoding receptor tyrosine kinase (RTK), is expressed in hematopoietic progenitor cells. After interaction of RTK with its ligand it regulates cell proliferation and differentation. In leukemic cells ligand – independent activation is frequently observed. It is mainly caused by internal tandem duplication (ITD) of FLT3. FLT3-ITD mutation occurs in 20-30% of acute myeloid leukemia (AML) patients and is an independent, unfavorable prognostic factor, helpful in patients stratification.
Material and methods. We analyzed bone marrow cells from 73 patients with AML (32 women and 41 men). Molecular and cytogenetic analyses were done simultaneously to evaluate mutation and chromosomal aberrations. Patients were categorized according to karyotype results to good, intermediate and poor prognostic groups.
Results. FLT3-ITD was detected in 7 patients with intermediate and in 4 with poor cytogenetic risk. Mutation was not found in patients with favorable karyotype. Kaplan-Meier survival analysis revealed higher probability of longer overall survival in patients without FLT3-ITD mutation, independently of karyotype.
Conclusions. FLT3-ITD mutation classifies patients to poor risk group regardless of karyotype. It also negatively affects treatment results.
Key words: acute myeloid leukemia, FLT3-ITD mutation, PCR, Kaplan-Meier analysis
WSTĘP
Gen FLT3, zlokalizowany na chromosomie 13q12, zbudowany jest z 24 egzonów. Gen ten koduje receptorową kinazę tyrozynową. Receptor FLT3 występuje w komórkach macierzystych szpiku i zbudowany jest z 4 domen: zewnątrzkomórkowej (wiążącej ligand), przezbłonowej i dwóch wewnątrzkomórkowych, o aktywności kinazowej. W warunkach fizjologicznych połączenie receptora FLT3 z jego ligandem powoduje wzbudzenie sygnałów wewnątrzkomórkowych regulujących proliferację i różnicowanie komórek. Ekspresja genu FLT3 zanika w miarę różnicowania komórek. W komórkach białaczkowych często obserwuje się stałą, niezależną od liganda aktywację receptora FLT3, prowadzącą do niekontrolowanej proliferacji komórek. Najczęściej powoduje ją wewnątrztandemowa duplikacja (internal tandem duplication, FLT3-ITD), po raz pierwszy opisana przez Nakao i wsp. (1). Jest to zwielokrotnienie liczby powtórzeń sekwencji o długości 3 do 400 par zasad (pz) w egzonie 14 lub 15. Sallmyr i wsp. wykazali, że FLT3-ITD może być początkiem kolejnych zmian prowadzących do niestabilności genomu. Jest to związane, między innymi ze zwiększeniem ilości reaktywnych form tlenu, co prowadzi do uszkodzeń DNA i jego nieprawidłowej naprawy (2). Mutację FLT3-ITD stwierdza się u ok. 20-30% chorych na ostrą białaczkę szpikową (AML), w grupie cytogenetycznej o zarówno dobrym, jak i pośrednim lub złym rokowaniu. FLT3-ITD stanowi niezależny, niekorzystny czynnik rokowniczy, pomocny w stratyfikacji chorych, zwłaszcza w grupie o pośrednim rokowaniu cytogenetycznym, a wśród nich w grupie o prawidłowym kariotypie (NK-AML = normal karyotype AML). Obecność FLT3-ITD kojarzy się u nich z krótszym czasem trwania całkowitej remisji (CR), krótszym czasem wolnym od choroby (DFS) oraz krótszym całkowitym przeżyciem (OS). Również w grupie z korzystnymi aberracjami chromosomowymi, szczególnie t(15;17), może się pojawić FLT3-ITD, a jej obecność pogarsza rokowanie i jest wskazaniem do intensyfikacji leczenia.
MATERIAŁ I METODY
Badaniami objęto 73 chorych, 32 kobiety i 41 mężczyzn, z rozpoznaniem AML, hospitalizowanych w latach 2008-2010 w oddziałach hematologii Szpitala Miejskiego w Toruniu i Szpitala Uniwersyteckiego w Bydgoszczy. W momencie rozpoznania chorzy byli w wieku od 24 do 85 lat (mediana 60; śr. arytm. 59,4 ± 12,2); kobiety w wieku 36 do 77 (mediana 59; śr. arytm. 57,1 ± 11,2), mężczyźni 24 do 85 (mediana 61,5; śr. arytm. 61,2 ± 12,8). Liczba krwinek białych (WBC) wynosiła od 0,45 do 378 G/L (mediana 22), zaś odsetek blastów w szpiku od 0,2 do 94,4% (mediana 49,2). Materiał do badań stanowił szpik kostny, z którego izolowano DNA metodą kolumienkową (Qiagen). Reakcja PCR została przeprowadzona według Kottaridis i wsp. (3). Produkty PCR były poddawane elektroforezie w 2% żelu agarozowym. Typ dziki FLT3 (wild type – wt) był rozpoznawany jako prążek o wielkości 328 bp, FLT3 z mutacją ITD jako fragment o zmiennej wielkości od 346 do 550 bp. W badanej grupie oznaczono również obecność genów fuzyjnych PML-RARA, CBFB-MYH11 oraz AML1-ETO metodą RT-PCR wg Biomed-1 (4).
Niezależnie od badań molekularnych, u 62 pacjentów określono kariotyp komórek szpiku. W tym celu prowadzono standardową hodowlę komórkową; 24-godzinną niestymulowaną (bez mitogenu) i 48-godzinną stymulowaną GM-CSF. Uzyskany materiał analizowano z zastosowaniem techniki prążkowej GTG oraz techniki FISH.
Prawdopodobieństwo przeżycia całkowitego (OS) i wolnego od choroby (DFS) oraz prawdopodobieństwo osiągnięcia remisji oszacowano metodą Kaplana-Meiera.
WYNIKI
W badanej grupie mutację FLT3-ITD wykryto u 11 chorych (15%) w wieku 37-74 lata (mediana 63), WBC 3,3-75,8 G/L i blastozą 18-88,6%. Były to 4 kobiety (wiek 37-62 lata) i 7 mężczyzn (wiek 51-74 lata). U pozostałych 62 chorych nie wykryto tej mutacji. Byli to chorzy w wieku 24-85 lat (mediana 60), WBC 0,8-378 G/L i blastozą 0,6-90%, 27 kobiet (wiek 36-76 lat) i 35 mężczyzn (wiek 24-85 lat) (tab. 1). Nie wykryto znamiennych statystycznie różnic między obydwiema grupami, uwzględniając WBC (p = 0,5), blastozę szpiku (p = 0,96), wiek (p = 0,47) i płeć (p = 0,66).
Tabela 1. Dane kliniczne, cytogenetyczne i molekularne pacjentów z AML.
L.pNumer pacjentaWiek przy rozpoznaniu/płećWBC G/LBlastoza szpiku %FLT3-ITDGeny fuzyjneKariotyp komórek szpikuGrupa ryzykaCzas do uzyskania remisjiCzas wolny od choroby (DFS)
1230465/K64,426,8+NKIR00
2345762/K24,078,8+NKIR43
3358560/M60,072,0+46,XY,dup(11)
(?p14)[10]/46,XY[19]
IR20
4387663/M75,818,0+NKIR00
5241566/K28,088,6+46,XX,t(1;?)(p36;?),
del(2)(q?),der(7),del(9)
(q21q22),der(12)[11]
PR00
6245970/M3,319,4+46,XY,del(9)(q21q22),
del(11)(q21q23)[8]
PR42
7259151/M6,622,4+NKIR16
8269774/M36,071,4+NKIR00
9278960/M130,071,2+45,X,-Y[22]/46,XY[1]IR10
10286966/M45,665,2+45,XY,-7[12]/46,XY[6]PR00
11370437/K0,732,6+47,XX,+11[4]/
46,XX[13]
PR16
12225571/M92,084,4bd160
13239064/M145,090,0NKIR160
14244865/M241,075,647,XY,+8[3]/48,XY,+8,+8[4]/46,XY[13] 20
15242151/M2,842,840-43,XY,-4,
der(7)?t(7;8) or
t(7;13),-8,-9,-13,-14, t(13;14)(q10;q10),-16,
der(16),t(16;?)(?q24;?), t(17;?)(q25;?),der(19),
der(21)t(21;?)(p11.2;?),
i(22)(q10),+r(?),+r(?),
+mar[cp16]
PR150
16260765/K8,574,8bd160
17282256/K17,062,0CBFB-MYH1146,XX,inv(16)(p13q22)GR11
18288249/K132,046,4NKIR511
19295274/K3,336,8bd10
20303061/M13,464,045,XY,-7[18]/46,XY[2]PR112
21311350/M1,512,8NKIR121
22312044/K1,640,0NKIR67
23313664/K16,642,0NKIR135
24315275/K48,071,647,XX,+8[9]/46,XX[16]IR120
25315476/M3,022,4 bd30
26315860/K3,025,646,XX,t(17;17)
(q25;q12)[16]/ 47,XX,t(17;17)
(q25;q12),+8[6]
IR100
27316065/K3,037,2bd91
28320531/M20,046,4NKIR812
29324438/M5,450,0NKIR11
30324656/K176,086,0NKIR66
31327968/M2,548,4NKIR60
32339577/M16,083,6NKIR30
33341260/K2,528,048,XX,+8,+8[7]/
46,XX[5]
 23
34342365/K3,026,0NKIR11
35345957/K2,418,0NKIR10
36352953/M45,092,8bd00
37367554/M378,091,247,XY,+21[21]/
46,XY[1]
IR10
38368951/K85,094,446,XX,t(11;17)
(q23;q25)[25]
PR13
39376156/K1,186,947,X,inv(X)(p11.2q22),+8[18]IR22
40390876/M2,813,246,XY,del(7)(q21)[2]/
del(7)
(q21),-21,+mar[10]/ 47,XY,der(3),del(7)
(q21),-21,+2×mar[1]/ 46,XY[2]
PR134
41393063/M1,846,0CBFB-MYH1146,XY,inv(16)
(p13q22)[3]/
92,XXYY,
inv(16)(p13q22)×2[2]/
46,XY[1]
GR310
42396661/M2,160,4bd50
43397136/K79,884,0bd10
44396063/K4,934,046,XX,t(3;14)(q21;q32),del(11)(q23)[15]/ 46,XX,t(3;14)(q21;q32),add(7)(q22),
del(11)(q23)[5]
PR50
45224369/M70,030,8NKIR120
46238450/K28,31,4NKIR119
47239670/K11,410,447,XX,+13[15]PR10
48239760/M52,868,245,XY,-7[10]/46,XY[2]PR30
49243049/K67,571,846,XX,t(9;11)
(p13~p22;q23)[10]
IR20
50254859/K68,593,0NKIR108
51265652/K40,083,447,XX,+13[6]/
46,XX,-11,+13[1]/
45,XY,-11,+13,-18[4]/
46,XX,+13,-21[13]/
46,XX[4]
PR2014
52277755/M0,80,2bd11
53279085/M154,0-bd10
54283644/M3,626,046,XY,i(11)(q10)[1]/
47,XY,i(11)(q10),
+mar[3]/46,XY[5]
PR112
55287449/K35,05,2NKIR1512
56304947/M23,081,446,XY,t(6;11)(q27;q23)[20]PR158
57306074/M49,021,247,XY,+8[14]IR30
58311024/M6,066,045,XY,-7[11]/
44,XY,-7,-18[3]
PR150
59319376/M200,053,846,XY,del(7)(q22q32)[10]PR10
60322870/M82,086,0NKIR120
61326870/M2,710,8PML-RARA46,XY,
t(15;17)(q22;q21)[20]
GR125
62334949/M8,025,6AML1-ETO45,X,-Y,
t(8;21)(q22;q22)[10]
GR21
63344839/K49,07,0NKIR81
64347660/M211,080,046,XY,
t(11;13)(q21;q22)[24]
IR50
65348536/K45,466,047,XX,+8[20]IR96
66360952/M30,054,046,XY,
t(3;3)(q21;q26)[20]
PR74
67366459/M150,074,8NKIR611
68368577/M16,862,447,XY,+21[15]IR10
69369460/M22,062,4NKIR61
70376664/M2,118,0NKIR38
71391662/M2,09,0bd24
72396276/K2,535,2NKIR20
73397373/M90,00,6NKIR10
– – brak badanej zmiany; + – obecność badanej zmiany; NK – kariotyp prawidłowy; PR – niekorzystne rokowanie; IR – pośrednie rokowanie; GR – dobre rokowanie; * – tetrasomia chromosomu 8 pogarsza rokowanie, bd – brak danych; w nawiasie [ ] umieszczono liczbę metafaz, w których występuje zapisana aberracja chromosomowa
Na podstawie wyniku badania cytogenetycznego komórek szpiku 62 chorych zakwalifikowano do różnych grup rokowniczych: 4 do grupy o korzystnym rokowaniu (GR), 39, w tym 28 z kariotypem prawidłowym (NK), do grupy o pośrednim rokowaniu (IR), 19 do grupy o złym rokowaniu (PR). FLT3-ITD znaleziono u 7 chorych z pośrednim rokowaniem cytogenetycznym i u 4 z niekorzystnym. Nie stwierdzono jej obecności u chorych z dobrym rokowaniem cytogenetycznym.
Całkowitą remisję (CR) choroby w grupie FLT3-ITD(+) uzyskało zaledwie 4 chorych (36%), zaś w grupie bez mutacji 32 chorych (48%) (p = 0,5). Mediana czasu do osiągnięcia CR u chorych z mutacją wynosiła 1,5 miesiąca, a u chorych bez FLT3-ITD 1 miesiąc (p = 0,5). U wszystkich pacjentów z CR doszło do wznowy choroby. Średni czas wolny od choroby (DFS) u chorych z grupy FLT3-ITD(+) wynosił 3 miesiące (1-6 miesięcy), zaś u chorych bez mutacji średni czas DFS wynosił 6 miesięcy (1-19).
9 z 11 (82%) chorych FLT3-ITD(+) zmarło, a mediana ich czasu przeżycia wyniosła 3 (1-13) miesiące. Natomiast w grupie chorych bez mutacji zmarło 28 z 62 (45%) chorych, z medianą czasu przeżycia 5,5 (1-15) miesiąca. Analiza statystyczna wykazała istotne różnice w odsetku osób zmarłych z grupy FLT3-ITD vs FLT3wt (p = 0,025). Przyczyną śmierci pacjentów z reguły była choroba podstawowa, czyli ostra białaczka szpikowa, jej wznowa lub progresja, gdy tej wznowy nie osiągnięto. Powodem śmierci był też wstrząs septyczny (po transplantacji szpiku) (7 pacjentów), zapalenie bądź grzybica płuc (5 pacjentów), krwotok (2 pacjentów). U 7 z 37 zmarłych nie rozpoczęto leczenia z powodu szybkiego zgonu lub złego stanu ogólnego, który nie pozwalał na rozpoczęcie chemioterapii.
Analiza Kaplana-Meiera wykazała, iż znamiennie większe (p = 0,018) prawdopodobieństwo całkowitego przeżycia (OS) miały osoby bez FLT3-ITD (ryc. 1). Wśród tych osób 59% miało szansę przeżycia 6 miesięcy, zaś wśród osób z FLT3-ITD tylko 27%. 50% osób z grupy FLT3-ITD(-) przeżyło 12 miesięcy, natomiast 50% grupy z FLT3-ITD(+) przeżyło 3 miesiące (ryc. 1). Krzywe Kaplana-Meiera nie wykazały istotnego statystycznie wpływu obecności FLT3-ITD na osiągnięcie CR (p = 0,095) oraz na czas jej trwania (p = 0,054) (ryc. 2), aczkolwiek w odniesieniu do pierwszego parametru zaznaczał się trend do wolniejszego osiągnięcia remisji u chorych FLT3-ITD(+), a w odniesieniu do czasu trwania remisji różnica między grupami FLT3-ITD i FLT3wt była na granicy istotności statystycznej.
Ryc. 1. Krzywe Kaplana-Meiera przedstawiające prawdopodobieństwo całkowitego przeżycia (OS) pacjentów z mutacją oraz bez mutacji FLT3-ITD.
Ryc. 2. Krzywe Kaplana-Meiera przedstawiające prawdopodobieństwo przeżycia wolnego od choroby (DFS) pacjentów z mutacją oraz bez mutacji FLT3-ITD.
DYSKUSJA
Wewnątrztandemowa duplikacja (ITD) w genie FLT3 jest obserwowana u około 25% chorych z rozpoznaniem AML. Schnittger i wsp. wykazali ją u 23% chorych z AML, Kottaridis i wsp. u 27%, a Schlenk i wsp. u 31% (5-7). W przeprowadzonych w niniejszej pracy badaniach w grupie chorych z AML FLT3-ITD obecna była zaledwie u 15%. Podobną częstość występowania określono w innej polskiej grupie badanych, gdzie mutację FLT3-ITD miało zaledwie 12,5% chorych (8). Te niskie, w porównaniu z badaniami w innych populacjach, odsetki chorych z AML z FLT3-ITD mogą być wynikiem badania stosunkowo mało liczebnych grup chorych (73 i 80), lecz mogą również odzwierciedlać zróżnicowaną geograficzną lub międzypopulcyjną dystrybucję mutacji.
Stirewalt i wsp. wykazali związek obecności FLT3-ITD ze znaczną leukocytozą i blastozą, czego nie zaobserwowano w badaniach własnych, w których mutację tę znaleziono nawet u chorych z niską liczbą białych krwinek (0,7 G/L) (mediana 40,8) (9). Wiek również nie okazał się czynnikiem predysponującym do pojawienia się FLT3-ITD. Mediana wieku chorych z FLT3-ITD wynosiła 63, a mediana wieku chorych bez mutacji 60 lat. W grupie chorych powyżej 60. roku życia stwierdzenie obecności FLT3-ITD nie wpływa na zakwalifikowanie do grupy źle rokującej, gdyż już sam wiek ≥ 60 jest niekorzystnym czynnikiem rokowniczym.
FLT3-ITD występuje głównie u osób z prawidłowym kariotypem, jednak zaobserwowano ją również u osób z aberracjami chromosomowymi. Spośród chorych z genem fuzyjnym DEK-CAN aż u 90% zaobserwowano FLT3-ITD, a spośród chorych z MLL-PTD u 33% (10).
U niektórych chorych z AML obserwuje się podwyższoną ekspresję genów BAALC, EVI1, ERG i MN1, związaną z niekorzystnym przebiegiem choroby. Wysoka ekspresja ERG związana jest z gorszym osiąganiem CR, krótszym czasem wolnym od zdarzeń (EFS) oraz krótszym OS. Metzeler i wsp. przeprowadzili badania, w których obok ekspresji ERG oceniali też obecność FLT3-ITD. Wśród osób z wysoką ekspresją ERG oraz z FLT3-ITD zaledwie 5% osiągnęło 5-letni czas przeżycia, natomiast w grupie z niską ekspresją i bez FLT3-ITD – 44% chorych (11). Przedstawione wyniki świadczą, iż wysoka ekspresja genu ERG, jak i duplikacja ITD genu FLT3 są ważnymi czynnikami rokowniczymi, kwalifikującymi chorych do grupy wysokiego ryzyka, a ich ocena stanowi ważny element stratyfikacji chorych.
W niniejszych badaniach, w grupie dobrze rokującej, czyli u chorych z genami fuzyjnymi AML1-ETO, PML-RARA lub CBFB-MYH11, nie wykazano obecności FLT3-ITD. Mogło to wynikać z niewielkiej liczebności tej grupy (4 chorych). Według danych literaturowych w podobnie nielicznych grupach tylko w niewielu badaniach znaleziono FLT3-ITD. Z wyżej wymienionych genów fuzyjnych FLT3-ITD najczęściej występuje wraz z PML-RARA [w ok. 38% AML PML-RARA(+)], znacznie rzadziej z AML1-ETO [w 4,2% AML AML1-ETO(+)] i z CBFB-MYH11 [w 3,2% AML CBFB-MYH11(+)] (12, 13). Mimo obecności genów fuzyjnych związanych z dobrym rokowaniem, sumaryczne rokowanie u takich chorych jest zależne od obecności FLT3-ITD, a więc niekorzystne.
W ostatnich latach przeprowadzano wiele badań oceniających znaczenie diagnostyczne i prognostyczne dobrze rokujących mutacji genów NPM1 oraz CEBPA, jak też mutacji genowych pogarszających rokowanie, np. DNMT3. Schlenk i in. wykazali, iż obecność mutacji NPM1 bądź CEBPA, bez równoczesnej obecności FLT3-ITD, związana jest z dużym prawdopodobieństwem osiągnięcia CR (7). W tej grupie 4-letni OS osiągało 60% chorych. Natomiast u pacjentów NPM1(-) i FLT3-ITD(+) 4-letni OS osiągnęło zaledwie 24% chorych. Obecność FLT3-ITD stwierdzano częściej u chorych NPM1(+) niż u chorych CEBPA(+). Współistnienie silnego, niekorzystnego czynnika, jakim jest FLT3-ITD z jedną z korzystnie rokujących mutacji, NPM1 lub CEBPA, powodowało łącznie kwalifikację chorych do grupy złego rokowania.
Mutacje genu DNMT3 mają niekorzystne znaczenie rokownicze, prowadzą do skrócenia czasu przeżycia (12,3-miesięcy DNMT3mut vs. 41,1 miesięcy DNMT3wt). FLT3-ITD występuje u ok. 41% pacjentów z tymi mutacjami. Jednoczesna obecność dwóch niekorzystnie rokujących mutacji skutkuje istotnie krótszym OS niż u pacjentów, u których obecna jest tylko jedna z nich (14).
Należy zauważyć, iż diagnostykę związaną z FLT3-ITD można rozszerzyć określając rozmiar duplikacji ITD oraz stosunek ilościowy FLT3-ITD do FLT3wt. Badania przeprowadzone przez Stirewalta i wsp. wskazują na pogarszanie się rokowania w miarę wzrostu liczby powtórzeń, czyli wydłużania zduplikowanej sekwencji (9). Odsetek osób, które osiągnęły całkowitą remisję, w grupie osób z długością ITD powyżej 40 par zasad (pz) wyniósł zaledwie 35%, zaś z krótszymi niż 40pz fragmentami – 67%, natomiast odsetek osób z 5-letnim OS w tych grupach wyniósł odpowiednio 13 i 26%. Stosunek ilościowy cząsteczek FLT3-ITD do FLT3wt również ma istotne znaczenie. W pracy Thiede i wsp. stosunek ilościowy allela zmutowanego do allela dzikiego wahał się od 0,03 do 32,56. Pacjenci, u których wyniósł on powyżej 0,78 mieli zdecydowanie krótszy OS i DFS (15).
Autorzy wszystkich cytowanych badań wskazują na jednoznacznie negatywne znaczenie prognostyczne obecności FLT3-ITD w AML. Także w badaniach własnych krzywe Kaplana-Meiera potwierdziły mniejsze prawdopodobieństwo przeżycia osób z FLT3-ITD w porównaniu z grupą chorych bez tej duplikacji.
WNIOSKI
FLT3-ITD jest niezależnym czynnikem rokowniczym. Niezależnie od kariotypu komórek, jego obecność kwalifikuje chorych do grupy wysokiego ryzyka. Mutacja ta wpływa na czas przeżycia chorych.
Piśmiennictwo
1. Nakao M, Yokota S, Iwai T et al.: Internal tandem duplication of the FLT3 gene found in acute myeloid leukemia. Leukemia 1996; 10: 1911-1918.
2. Sallmyr A, Fan J, Datta K et al.: Internal tandem duplication of FLT3 (FLT3/ITD) induces increased ROS production, DNA damage, and misrepair: implications for poor prognosis in AML. Blood 2008; 111: 3173-3182.
3. Kottaridis PD, Gale RE, Langabeer SE et al.: Studies of FLT3 mutations in paired presentation and relapse samples from patients with acute myeloid leukemia: implications for the role of FLT3 mutations in leukemogenesis, minimal residual disease detection, and possible therapy with FLT3 inhibitors. Blood 2002; 100: 2393-2398.
4. Van Dongen JJM, Macintyre E A, Gabert J A et al.: Standardized RT-PCR analysis of fusion gene transcripts from chromosome aberrations in acute leukemia for detection of minimal residual disease. Leukemia 1999; 13: 1901-1928.
5. Schnittger S, Schoch C, Dugas M et al.: Analysis of FLT3 length mutations in 1003 patients with acute myeloid leukemia: correlation to cytogenetics, FAB subtype, and prognosis in the AMLCG study and usefulness as a marker for the detection of minimal residual disease. Blood 2002; 100: 59-66.
6. Kottaridis PD, Gale RE, Frew ME et al.: The presence of a FLT3 internal tandem duplication in patients with acute myeloid leukemia (AML) adds important prognostic information to cytogenetic risk group and response to the first cycle of chemotherapy: analysis of 854 patients from the United Kingdom Medical Research Council AML10 and 12 trials. Blood 2001; 98: 1752-1759.
7. Schlenk RF, Dohner K, Krauter J et al.: Mutations and treatment outcome in cytogenetically normal acute myeloid leukemia. N Engl J Med 2008; 358: 1909-1918.
8. Mały E, Przyborska M, Nowak T et al.: FLT3 internal tandem duplication and FLT3-D835 mutation in 80 AML patients categorized into cytogenetic risk groups. Post Hig Med Dośw 2010; 64: 466-470.
9. Stirewalt DL, Kopecky KJ, Meshinchi S et al.: Size of FLT3 internal tandem duplication has prognostic significance in patients with acute myeloid leukemia. Blood 2006; 107: 3724-3726.
10. Libura M, Haus O, Skotnicki AB: Mechanizmy genetyczne i markery molekularne transformacji nowotworowej w ostrej białaczce szpikowej u dorosłych: związek z klinicznym przebiegiem choroby. [W:] Witt M, Szczepański T, Dawidowska M: Hematologia molekularna, patogeneza, patomechanizmy i metody badawcze. Ośrodek Wydawnictw Naukowych, Poznań 2009, 39-55.
11. Metzeler KH, Dufour A, Benthaus T et al.: ERG expression is an independent prognostic factor and allows refined risk stratification in cytogenetically normal acute myeloid leukemia: A comprehensive analysis of ERG, MN1, and BAALC transcript levels using oligonucleotide microarrays. J Clin Oncol 2009; 27: 5031-5038.
12. Callens C, Chevret S, Cayuela JM et al.: Prognostic implication of FLT3 and Ras gene mutations in patients with acute promyelocytic leukemia (APL): a retrospective study from the European APL Group. Leukemia 2005; 19: 1153-1160.
13. Care RS, Valk PJ, Goodeve A C et al.: Incidence and prognosis of c-KIT and FLT3 mutations in core binding factor (CBF) acute myeloid leukaemias. Br J Haematol 2003; 121:775-777.
14. Ley TJ, Ding L, Walter M J et al.: DNMT3 mutations in acute myeloid leukemia. N Engl J Med 2010; 363: 2424-2433.
15. Thiede C, Steudel C, Mohr B et al.: Analysis of FLT3-activating mutations in 979 patients with acute myelogenous leukemia: association with FAB subtypes and identification of subgroups with poor prognosis. Blood 2002; 99: 4326-4335.Per inciliquat.

otrzymano/received: 2012-10-26
zaakceptowano/accepted: 2013-01-09

Adres/address:
*Karolina Matiakowska
Katedra i Zakład Genetyki Klinicznej Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytet Mikołaja Kopernika
ul. Skłodowskiej-Curie 9, 85-094 Bydgoszcz
tel.: +48 (52) 585-38-56
e-mail: k.matiakowska@cm.umk.pl
Wydawca:
Patronat:

Proszę kliknąć w wybraną okładkę aby przejść na stronę czasopisma

New Medicine

Postępy Fitoterapii

Medycyna Rodzinna



Nowa Pediatria



Nowa Medycyna



Nowa Stomatologia

Copyright © Wydawnictwo Medyczne Borgis 2006-2024
Chcesz być na bieżąco? Polub nas na Facebooku: strona Wydawnictwa na Facebooku