Etyka wydawnicza

Etyka wydawnicza

Recenzja

Wydawnictwo przyjmuje tytuły na podstawie tzw. peer review, czyli anonimowej oceny prac przez niezależnych recenzentów. Dzięki temu utrzymujemy wysoką jakość publikacji naukowych. Proces recenzji jest podwójnie ślepy, co oznacza, że zarówno autor, jak i recenzent są anonimowi. Taka praktyka zapobiega stronniczości recenzji z powodu np. kraju pochodzenia autora, jego reputacji czy relacji prywatnych. Każda praca otrzymuje dwie recenzje.

Polityka konfliktu interesów

Zaufanie publiczne do nauki i publikacji naukowych zależy także od tego, jak otwarcie podczas procesu planowania, pisania, recenzji i publikacji podchodzi się do konfliktu interesów. Konflikt interesów występuje, gdy profesjonalny osąd dotyczący podstawowego interesu (np. dobra pacjentów lub prawdziwości wyników) może stać w sprzeczności z dodatkowym interesem (np. zyskami finansowymi). Potencjalne konflikty interesów są równie ważne jak już stwierdzony konflikt. Z tego powodu autorzy powinni wypełnić i podpisać deklarację konfliktu interesów. Autorzy przedstawiają także informację o finansowaniu badania, włączając nazwiska sponsorów, wraz z przedstawieniem roli tych źródeł.

Prawa człowieka i prawa zwierząt

Eksperymenty z udziałem ludzi – badania przeprowadzone na żywych osobach muszą być przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi wytycznymi instytucjonalnymi i krajowymi, za zgodą komisji bioetycznej przy jednostce przeprowadzającej badanie oraz za pisemną zgodą wszystkich osób biorących udział w badaniu. Prace, które powstały na podstawie badań klinicznych, muszą zawierać nazwę rejestru publicznego, w ramach którego zarejestrowano badanie, oraz numer badania. Dla większości publikacji informacja ta powinna być zawarta w rozdziale „Materiał i metody”. Przykładowo: „Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z zaleceniami (nazwa wytycznych, nazwa komisji) oraz za pisemną zgodą wszystkich uczestników badania”. Jeśli praca miałaby być zwolniona z takiej deklaracji, autorzy muszą wyraźnie podać ku temu powód w liście do redakcji oraz w rękopisie. Dla pacjentów o niepełnej zdolności prawnej (np. dzieci, pacjentów nieprzytomnych) konieczna jest zgoda np. od członka rodziny.

Eksperymenty z udziałem zwierząt – w przypadku, gdy w badaniu wykorzystano zwierzęta laboratoryjne, rozdział „Materiał i metody” musi wyraźnie wskazywać, że podjęto odpowiednie środki w celu zminimalizowania ich bólu i dyskomfortu. Eksperymenty należy przeprowadzać zgodnie z obowiązującymi wytycznymi i przepisami. W pracy musi być zawarta informacja o zgodzie odpowiedniej komisji bioetycznej. Dla większości publikacji informacja ta powinna być zawarta w rozdziale „Materiał i metody”. Jeśli praca miałaby być zwolniona z takiej deklaracji, autorzy muszą wyraźnie podać ku temu powód w liście do redakcji oraz w rękopisie

Świadoma zgoda

W przypadku każdego badania należy uzyskać zgodę uczestników na jego przeprowadzenie oraz zapewnić im anonimowość. Przesyłając publikację naukową do redakcji, autor oświadcza, że uzyskał taką zgodę od wszystkich badanych. Należy także zaznaczyć w publikacji, że taka zgoda została uzyskana. Należy jednocześnie podkreślić, że w przypadku badań klinicznych formularz zgody powinien zawierać także charakter badania, jakiemu pacjent będzie poddawany, ryzyko, jakie ono niesie, oraz jego korzyści, a także alternatywy. Należy podkreślić, że poza przekazaniem pacjentowi tych informacji należy upewnić się, że je zrozumiał. Dlatego też można powiedzieć, że świadoma zgoda w badaniach klinicznych jest procesem zachodzącym pomiędzy klinicystą a pacjentem.

Fotografie, na których można zidentyfikować badanego, wymagają jego pisemnej zgody. Za uzyskanie oraz przechowywanie takiej zgody odpowiedzialny jest autor. Ponadto należy zakryć wszystkie obszary fotografii umożliwiające rozpoznanie osoby przedstawianej. Jeżeli nie uzyskano zgody badanego, na ogół do anonimizacji zdjęcia nie wystarczy czarny pasek zakrywający oczy czy zamazanie twarzy. Zgody formalne nie są wymagane do wykorzystania anonimizowanych obrazów, na podstawie których niemożliwa jest identyfikacja osoby – na przykład rentgenogramów, obrazów ultrasonograficznych, obrazów mikroskopowych lub laparoskopowych, pod warunkiem, że nie zawierają one oznaczeń identyfikacyjnych oraz nie towarzyszy im tekst, który mógłby identyfikować zainteresowaną osobę.

Plagiat, ghostwriting i gościnne autorstwo

Plagiat oznacza, że znaczące części pracy nie są parafrazowane, ale skopiowane tak, jak w tekście źródłowym, i/lub źródło nie jest podane. Autoplagiat, definiowany jako wcześniejsza publikacja ponad 10% tego samego artykułu, jest także uważany za niewłaściwą praktykę. Jeśli publikacja jest już opublikowana w innym języku, oryginalna publikacja powinna być wymieniona w pierwszym przypisie.

Ghostwriting oznacza, że autor (lub więcej autorów), który miał znaczący wkład w tworzenie publikacji, nie jest wymieniany jako współautor (współautorzy). Dotyczy to także niewspominania o roli osób, które na inne sposoby przyczyniły się do powstania publikacji.

Gościnne autorstwo (autorstwo honorowe) oznacza, że osoba wymieniona jako autor lub współautor artykułu w rzeczywistości nie uczestniczyła w jego tworzeniu.

Wydawnictwo stosuje procedury antyghostwritingowe oraz służące wykrywaniu plagiatów. Wszystkie wykryte przypadki plagiatu, ghostwritingu i gościnnego autorstwa będą ujawnione, co dotyczy także powiadomienia odpowiednich instytucji.

Comments are closed.